Klaus Wallnöfer & Patrycja Leinekugel | 04.03.2024
Zapoznaj się z trzecią częścią naszego małego słowniczka ICT z nowymi wyjaśnieniami i definicjami.
Podobnie jak w części 1 i 2, również w części 3 poprosiliśmy naszych kolegów o wyjaśnienie terminów, z którymi spotykamy się na co dzień w naszej pracy i nie tylko.
W naszej codziennej komunikacji istnieje wiele terminów, które słyszymy kilka razy dziennie i które traktujemy jako oczywiste. Jednak gdy im się bliżej przyjrzymy, nie wiemy dokładnie, co one lub ich skróty oznaczają. Zastanówmy się w takim razie, co oznacza np. skrót „WiFi“. Używasz go pewnie bardzo często i myślę, że większość z nas wie, co znaczy "Wi". Ale co oznacza dokładnie skrót "Fi"? Wiesz może? Chyba niewiele osób potrafi rozszyfrować te dwie literki.
Dlatego poprosiliśmy naszego kolegę Klausa Wallnöfera - Country Manager Italy / Management Team innovaphone s.r.l. o wyjaśnienie tego terminu. Oprócz tego, Klaus wyjaśni nam znaczenie wyrażenia: Endpoint to Endpoint. Zapraszamy do lektury.
Każdy zna termin "WiFi". "Wi"-Wireless oznacza "bezprzewodowy". Ale jeśli zapytasz, co oznacza "Fi", większość ludzi zacznie się zastanawiać.
Zróbmy więc krok wstecz, historia związana z "Fi" zaczęła się jeszcze przed przełomem tysiącleci.
W miarę jak bezprzewodowe sieci firmowe stawały się coraz ważniejsze, rozważano wprowadzenie standardu, który jak się później okazało był całkiem dobrym pomysłem. Stworzyło go profesjonalne stowarzyszenie EEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) pod nazwą IEEE802.11b. W tym samym czasie powstała organizacja, początkowo nazywana WECA (Wireless Ethernet Compatibility Alliance), a później "Wi-Fi Alliance". Organizacja ta miała na celu zapewnienie interoperacyjności i przyjazności dla użytkownika i wkrótce liczyła ponad 300 członków, tj. prawie wszystkie firmy liczące się w branży WLAN w tamtym czasie.
Ponieważ nikt nie mógł zapamiętać nazwy "IEEE802.11b", konsorcjum to zleciło firmie konsultingowej opracowanie znaku towarowego. I tak firma konsultingowa "Interbrand" stworzyła termin "WiFi", nawiązujący do "HiFi". "Fi" oznacza zatem „Fidelity“ (eng. wierność). Ponieważ "HiFi" jest bardzo dobrze znanym i używanym na całym świecie terminem w sektorze audio.
W 2017 roku Wi-Fi Alliance ma już ponad 750 członków, posiada prawa do nazewnictwa i wydaje licencje, co oznacza, że ponosi koszty znaków towarowych i certyfikacji, a także opłaty patentowe. Mimo, że za rozwój standardu odpowiada IEEE, to w jego tworzenie zawsze zaangażowane jest globalne Wi-Fi Alliance, czyli organizacja non-profit zajmująca się promocją technologii i kompatybilności Wi-Fi. Czasami prowadzi to do bezużytecznych funkcji, certyfikatów i testów krzyżowych, spowalniając i opóźniając rozwój sieci Wi-Fi. Ponadto istnieją również pewne obawy dotyczące bezpieczeństwa. Jak zawsze, punkty krytyki różnią się w zależności od perspektywy. Ale to już inna historia.
W rzeczywistości wiele osób o tym nie wie, że "WiFi" to tak naprawdę skrót od "Wireless Fidelity", zainspirowany terminem "HiFi" (High Fidelity) z sektora audio. Interesujące jest to, w jaki sposób termin ten został stworzony przez marketing, a następnie stał się częścią potocznego języka. Pokazuje to, jak skutecznie branding i marketing mogą wpływać na rozprzestrzenianie się i akceptację nowych technologii.
innovaphone oferuje odpowiednie rozwiązanie bezprzewodowe dla każdego zastosowania: Wi-Fi, IP-DECT i integrację smartfonów.
Telefonia Wi-Fi może być bezproblemowo zintegrowana z istniejącymi sieciami Wi-Fi przy minimalnym nakładzie pracy administracyjnej i instalacyjnej. Technologia ta umożliwia również proste wdrożenie koncepcji firm BYOD (bring-your-own-device). Istniejąca infrastruktura może być również wykorzystywana przez aplikacje na smartfony z systemami iOS i Android. Telefon Wi-Fi innovaphone IP73 przeznaczony jest do użytku w środowisku biurowym. Może być używany jako niezależny numer wewnętrzny w centrali innovaphone PBX lub jako dodatek do telefonu stacjonarnego z tym samym numerem wewnętrznym.
Pytanie, czym dokładnie jest „Endpoint” (czyli punkt końcowy), pojawia się szczególnie w kontekście telefonii. Przykładem punktu końcowego może być telefon IP. Ale dlaczego nie używamy po prostu terminu "telefon IP"? Oto odpowiedź: punkt końcowy nie ogranicza się tylko do telefonu IP, ale może również obejmować telefon programowy, połączenie analogowe, komórkę IP DECT, połączenie ISDN, a nawet połączenie SIP. Ogólnie rzecz biorąc, punktem końcowym może być dowolne urządzenie sieciowe, czy to komputer, laptop, smartfon czy serwer, które jest podłączone na końcu sieci i może komunikować się z innymi urządzeniami lub usługami, np. automatyczna sekretarka jest również punktem końcowym.
W przypadku telefonii "Endpoint to Endpoint“ czyli „punkt końcowy do punktu końcowego" oznacza, że komunikacja, czy to głosowa, wideo czy też np. dane, przesyłana jest bezpośrednio z jednego punktu końcowego (telefonu) do innego punktu końcowego (telefonu). Ta bezpośrednia transmisja danych multimedialnych między punktami końcowymi, nawet jeśli system telefoniczny jest hostowany na przykład w chmurze, zasadniczo różni się od alternatywnych architektur. Wielu konkurentów wykorzystuje strukturę, w której dane nie są kierowane bezpośrednio między telefonami, ale poprzez dalsze trasy, na przykład z jednego telefonu do systemu telefonicznego, a następnie z powrotem do drugiego telefonu. Sprawia to, że system telefoniczny staje się krytycznym "wąskim gardłem" i centralnym punktem, w którym zbiegają się wszystkie media i dlatego jest podatny na próby podsłuchu. Ponadto cała architektura systemu komunikacyjnego staje się coraz bardziej złożona.
Aby to zilustrować, spójrzmy na dwa proste przykłady: W biurze telefon A dzwoni do telefonu B. Dzięki architekturze "endpoint to endpoint" dane multimedialne są wymieniane bezpośrednio między telefonami i nie opuszczają sieci lokalnej, nawet jeśli system telefoniczny jest hostowany w chmurze. Jednak bez tej architektury dane przesyłane są z pierwszego telefonu do centrum danych w chmurze, a stamtąd z powrotem do drugiego telefonu - i odwrotnie. Podobny scenariusz ma miejsce w naszym drugim przykładzie, gdy pracownik w biurze domowym dzwoni do klienta korzystającego ze smartfona. W przypadku "endpoint to endpoint" dane są przesyłane bezpośrednio od operatora komórkowego do biura domowego, podczas gdy w przypadku braku architektury endpoint oba strumienie multimediów często przebiegają przez kilka krajów do centrum danych w chmurze i z powrotem.
Rozwiązania innovaphone oparte są na metodzie endpoint-to-endpoint, niezależnie od trybu pracy (chmura, wynajem, zakup) i używanych urządzeń, zarówno w sprzęcie, jak i w telefonie programowym. Zarówno w przypadku połączeń audio, jak i wideo, strumienie multimedialne odbywają się najkrótszą możliwą drogą. Oprócz tego innovaphone wykorzystuje szyfrowanie DTLS, które gwarantuje najwyższy poziom bezpieczeństwa połączeń.
W tym artykule wyjaśniliśmy kolejne terminy, które stanowią podstawę cyfrowej komunikacji. Nasza seria jest kontynuowana: ciąg dalszy nastąpi...
Być może jest jakieś pytanie, które nurtuje Cię od jakiegoś czasu, a znalezione odpowiedzi nie są satysfakcjonujące? W takim razie wyślij nam e-mail, a my skontaktujemy się z Tobą.